برای داستایفسکی،قهرمان کتاب معرکه اش ،برادران کارامازوف،آلیوشاست.بره ی معصوم خدا،همدرد پست ترین ها و دوستدارمطرودین و دلسوز گناهکاران.کسی که حتی بیشتر از خدا می بخشد چرا که هیچ خشم و نفرتی در او نیست. ایوان کارامازوف اما،روشنفکر و پرسشگر است.با شیطان گفتگو می کند.خدا را به چالش می کشد روحیه تسلیم ندارد و بنابراین رنج می کشد. قهرمان واقعی رمان برای من همین ایوان غمگین و عاصی ست.همین شکاک وسواسی،ایوان انسان،ایوان دوسندار انسان که بلیت را به حداوند پس می